مبانی زبان شناسی مقابله ای

زبان شناسی مقابله ای، شاخه ای از زبان شناسی است، که بر اساس چهاچوب نظری آن، نظام و یا زیر شاخه های نظام دو یا چند زبان، به منظور یافتن شباهت ها و تفاوت های میان آنها، مقایسه و مقابله میشود. زبان شناس، توصیفی از زبان ها را برای مقابله گر فراهم میسازد و محدوده پژوهش وی را مشخص میکند. به سخن دیگر، مقابله گر از آنجا آغاز میکند، که زبان شناس کار توصیف زبان را به پایان رسانده است. مقابله گر در پی شباهت ها و تفاوت های میان دو یا چند زبان است تا مترجمان و معلمان زبان دوم/خارجی از نتیجه کار وی بهره بجویند، بدین معنا که زبان شناسان به توصیف قواعد حاکم بر نظام آواها، وتژه ها، الگوهای دستوری و سایر زیر شاخه های نظام زبان ها می پردازند و آنگاه مقابله گر این توصیف ها (دستورهای توصیفی) را کنار هم قرار میدهد و با مشاهده آنها، شباهت ها و تفاوت های میان آنها را استخراج میکند.

دکتر محمد ضیاء حسینی